کلرور کلسیم ( کلرید کلسیم)
یکی از قدیمیترین تسریع کنندهها کلرورکلسیم است. اضافه نمودن کلرورکلسیم به بتن، به روند افزایش مقاومت آن سرعت میبخشد. نتیجه تحقیقات نشان میدهد که، افزودن کلرورکلسیم به بتن میتواند مقاومت اولیه را تا 10 برابر افزایش دهد.
همچنین استفاده از این ماده در بتن، باعث افزایش مقاومت بتن در برابر سایش میگردد. میزان کلرورکلسیم باید دقیقاً کنترل شود. معمولاً میزان آن 1 تا 3 درصد وزنی سیمان است. از آنجایی که استفاده از کلرورکلسیم باعث تسریع واکنش شیمیایی بین آب و سیمان شده و در نتیجه گرمای حاصل از هیدراسیون سریعتر آزاد میشود، لذا در گذشته برای جلوگیری از خطر یخزدگی بتن از کلرورکلسیم استفاده میشد.
از معایب استفاده از کلرورکلسیم در بتن، آن است که انقباض ناشی از خشک شدن بین 10 تا 15 درصد افزایش مییابد. همچنین وجود کلرور کلسیم در بتن موجب خوردگی فولاد در بتن میگردد. لذا اکثر آییننامههای معتبر دنیا استفاده از کلرور کلسیم و مواد دارای کلرور کلسیم را در بتن آرمه و بتن پیش تنیده ممنوع اعلام کردهاند.
آییننامه بتن ایران استفاده از کلرید کلسیم را فقط در بتن بدون آرماتور مجاز میداند و حداکثر مقدار کلرید کلسیم را در این نوع بتنها به 2% وزنی سیمان محدود میکند.