اسیدهای لیگنوسولفوریک - تعاريف گروه اسیدهای لیگنوسولفوریک | Definitions of Ligno Sulphoric Acids*

اسیدهای لیگنوسولفونیک (Ligno Sulphonic)

اسیدهای لیگنوسولفونیک و یا نمک‌های آن به صورت کلسیم، سدیم و آلومینیوم می‌باشند. این ترکیبات گیرش اولیه بتن را 60 تا 300 درصد به تأخیر می‌اندازد. از آثار جانبی این مواد ایجاد حباب هوا به میزان 2 تا 6 درصد (وجود حباب هوا معمولاً مورد نظر نمی‌باشد) و خاصیت روان کنندگی آن است. معمولاً با استفاده از این مواد میزان مصرف آب در بتن 5 تا 10 درصد کاهش می‌یابد.

اسیدهای لیگنوسولفونیک و نمک‌های آن معمولاً بر روی مقاومت اولیه بتن اثری ندارند ولی مقاومت نهایی را 10 تا 20 درصد افزایش می‌دهند.

ذکر این نکته ضروری است که مصرف این ترکیبات همیشه به این ترتیب است که ابتدا باید سیمان، مصالح سنگی و آب قبلاً با یکدیگر مخلوط شوند و سپس لیگنوسولفونیک اضافه شود و اگر لیگنوسولفونات ها همراه با آب و سیمان و مصالح سنگی اضافه شوند، بلافاصله پس از مخلوط شدن با آب، قبل از گچ توسط آلومین جذب می‌شوند و اثر کندگیر کنندگی نخواهند داشت.