فولاد پر مقاومت کم آلیاژ
این فولادها با افزودن مقادیر ناچیزی آلیاژ نظیر کرم، کلمبیوم، مس، منگنز، مولیون، نیکل، فسفر، وانادیم و زیرکونیم، به فولادهای کربندار بدست میآیند.
افزودن آلیاژهای فوق باعث ریزتر شدن ساختمان بلوری آهن و در نتیجه افزایش مقاومت آن میشود. فولادهای پرمقاومت آلیاژدار، در شرایط عادی مورد استفاده قرار میگیرند و برای جوشکاری آنها احتیاج به هیچگونه پیش گرمایش و پس گرمایش نیست.
فولادهای( A242 و A441 و A572 و A588 و A606 و A607 و A618 و A709 و 50W و Grade 50 ) از استاندارد آمریکا و ST52 از استاندارد آلمان و ( 102T2C و15TC و 14T2 ) از استاندارد روسیه در رده فولادهای پرمقاومت کم آلیاژ قرار دارند.
فولاد A440 آمریکایی یک نوع فولاد پرمقاومت میباشد که مشخصات آن شبیه فولادهای پرمقاومت کم آلیاژ است، لیکن افزایش مقاومت آن با افزایش درصد کربن فولاد A36 بدست آمده است. تنش جاری شدن فولادهای پرمقاومت کمآلیاژ بین 2750 تا 4800 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع میباشد.
فولاد خشکه
اگر فولادهای پرمقاومت را آب داده و سپس بازپخت نماییم، فولاد خشکه بدست میآید.
تنش جاری شدن فولاد خشکه 5500 تا 7600 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع است.
برای جوشکاری اینگونه فولادها تدابیر ویژهای بایستی تأمین شود. این فولادها بیشتر در مخازن تحت فشار کاربرد دارند و در ساختمانسازی از آنها استفاده نمیشود.