آب
آب از مواد اصلی تشکیل دهنده بتن و سایر مصالح ساختمانی چون ملات، شفته، دوغاب و.... میباشد. در اکثر استانداردها، آب مناسب برای بتن و مصالح ساختمانی، آبی است که برای آشامیدن نیز مناسب باشد.
به عنوان یک قاعده کلی میتوان گفت هر آبی که PH (درجه اسیدی) آن بین 6 تا 8 بوده و طعم شور نداشته باشد برای بتن مناسب خواهد بود. آب مصرفی باید تمیز و صاف و عاری از مواد زیانآور، روغنها، اسیدها، قلیاییها، نمکها، مواد قندی، مواد آلی یا مواد دیگری باشد که ممکن است به کارهای ساختمانی (به ویژه بتن، ملات و میلگرد و سایر عناصر) آسیب برسانند
عموماً آب آشامیدنی زلال، بیبو، بیطعم و بیرنگ را میتوان در ساخت بتن و ملاتهاو در مناطقی که خطر خوردگی وجود نداشته باشد مورد استفاده قرار داد.
آب غیرآشامیدنی و هر آب مشکوک را در صورتی میتوان در ساخت بتن و انواع ملات مصرف کرد که نمونههای مکعبی ملات ساخته شده با آن حداقل در سن 7 روزه مقاومتی برابر با 90 درصد مقاومت نمونههای مشابهی که با آب مقطر ساخته شدهاند داشته باشند.
بطور خلاصه تأثیر آب را در کارهای مهندسی و ساختمانی میتوان به صورت زیر بیان کرد:
1- آب در ساختمان بتن، ملات، شفته و نظایر آن مصرف میشود. مقدار و کیفیت آن در مقاومت ملات و بتن اثر میگذارد.
2- آب برای عملآوردن بتن و مراقبت از بتن، ملاتهای آبی و شفته ضروری است.
3- ناخالصیهای موجود در آب اختلاط ملاتها و بتن نه تنها ممکن است بر زمان گیرش، تاب و ثبات حجم اثر بگذارد بلکه میتواند سبب شورهزدگی یا خوردگی میلگردها گردد.
4- در شستشوی مصالح و جداسازی آنها از ناخالصیها مورد استفاده قرار میگیرد.
5- از بخار آب در تولید مصالح، عملآوری بتن، آجر ماسه آهکی و بتن متخلخل، گرم کردن مواد و مصالح و حفاظت در برابر سرما استفاده میشود.
6- قسمت عمده سازههای آبی، در معرض آب قرار میگیرند و بیشتر مواد مضر موجود در آب دریا و آبهای زیرزمینی سبب بروز اشکالاتی مانند حمله سولفاتها و کلرورها و خوردگی فلزات میشوند.
آبی که دارای اسید هومیک و سایر اسیدهای آلی باشد تأثیر سوئی در سخت شدن بتن دارد. تأثیر آب در زمان گیرش بتن هنوز کاملاً مشخص نیست اما استاندارد BS تغییرات تا حدود 30 دقیقه را مجاز میداند. آب دریا و اصولاً هر آبی که حاوی مقدار زیادی کلرور باشد سبب مرطوب شدن نمونهها و ایجاد شوره در آن میگردد.
چنین آبی نباید در مواردی که ظاهر بتن در نما اهمیت دارد و یا زمانیکه پوشش گچی سطوح آن را میپوشاند مصرف گردد. البته آب دریا که تا مقدار 3500 قسمت در میلیون نمکهای محلول دارد به عنوان آب اختلاط برای بتن بدون میلگرد و ملاتهای مصرفی در کارهایی که قطعات فلزی در آنها بهکار رفته است، مناسب است.