عایقبندی صو تی
اساساً مادهای که جرم بالایی داشته باشد مؤثرترین سد در مقابل عبور صدا محسوب میشود، اما این ماده با توجه به روشها و مصالح جدید، غیر عملی و غیر اقتصادی است. متأسفانه زندگی مدرن با روشهای حمل ونقل و خدماتی سر و صدای فراوانی را موجب شده است، بدین جهت بیشتر ساختمانها تا اندازهای به عایقبندی صوتی نیاز دارند.
با ایجاد پوسته یا لفافهای برای ساختمان میتوان سد مؤثری را در برابر سر وصدای خارجی ایجاد کرد.
در این رابطه سه عامل اصلی دخیل است:
1- وزن سازه محیطی
2- پیوستگی و یکپارچگی سازه
3- عایقبندی با ساخت دوجداره در زمانی که مصالح سبک باشند.
پنجرهها معمولاً مهمترین مسئله عایقبندی در برابر سر و صدای خارجی محسوب میشوند. پنجرهها قادر به انجام وظیفه دوگانه عایقبندی صوتی و تهویه نیستند، زیرا ورود هوا، سر و صدارا نیز به همراه دارد.
شیشههای دوجداره در صورتی که نکات زیر رعایت شوند عایقبندی صوتی پنجرهها را به میزان زیادی بهبود میبخشند:
1- با افزایش فاصله دو شیشه، عایقبندی صوتی نیز افزایش مییابد.
2- در صورتیکه پنجرههای دوجداره قابل بازشدن باشند باید از نوار هوابندی استفاده کرد.
3- با افزایش ضخامت شیشه، به ویژه اگر پنجرهها ثابت باشند، عایقبندی صوتی نیز افزایش مییابد.
4- شیشههای دوجدارهای که برای عایقبندی حرارتی طراحی شدهاند در واقع ارزش عایقبندی صوتی را ندارند.
بامهای دارای ساخت سنتی یا بتن مسلح معمولاً عایقبندی صوتی مناسبی فراهم میکنند. اما ایجاد نورگیر بر روی بام، بر عایقبندی کلی اثر میگذارد.
پوششهای سبک وزنی مانند صفحات موجدار سیمان آزبستی عایقبندی صوتی کمی ایجاد میکنند که معمولاً برای ساختمانهای صنعتی و مکانهایی که در آنها سر و صدا ایجاد میشود قابل قبول است.
در این نوع بامها معمولاً ایجاد نورگیر تأثیر منفی نمیگذارد، زیرا ارزش عایقبندی صوتی مواد نورگیر مشابه پوشش بام است.