جرثقیلهای ثابت
این جرثقیلها در مکان کار خود ثابت میشوند و در وحله اول برای بلند کردن بارهای سنگینی همچون اسکلتهای فولادی به کارمی رود.
جرثقیلهای ثابت به سه گروه زیر تقسیم میشوند:
- جرثقیلهای مهار شده
- جرثقیلهای اسکاتلندی
- جرثقیلهای تک برجی
- جرثقیلهای مهار شده
نوع ساده و کمخرجی از جرثقیلهای ثابت است که به کمک موتور دیزلی یا برقی به کار میافتد. این جرثقیل از یک دکل شبکهای و پایه تکیهگاه تشکیل شده که توسط پنج یا تعداد بیشتری کابل، مهار شده است.
بازوی متحرک جرثقیل از نوع محور کوتاه است و طول آن کمی کمتر از طول دکل میباشد و اگر بازوی متحرک در حالت تقریباً عمودی قرار گیرد. بدون گیر کردن به مهارها میتواند ° 360 دوران کند.
- جرثقیل اسکاتلندی
این جرثقیل از یک دکل گردان و یک بازوی متحرک تاشو تشکیل شده که اغلب از بازوی متحرک جرثقیل مهار شده مشابه، بلندتر است. جهت تثبیت جرثقیل اسکاتلندی از قطعاتی شبکهای به نام مهار یا حایل استفاده میشود.
دو حایل که با سطح افق زاویه° 45 و با یکدیگر زاویه° 90 میسازند به قسمت فوقانی دکل گردان متصل میشوند و انتهای پایینی آنها به انتهای مهارهای افقی که به پایه دکل متصل هستند و با یکدیگر زاویه° 90 میسازند متصل میشود. یک قید افقی میان دو انتهای حایلها و مهارها نصب میشود و بدین ترتیب مثلثبندی کاملی از قطعات تثبیت کننده و دکل به وجود میآید.
به خاطر محدودیتی که مهارهای شبکهای مایل ایجاد میکنند، جرثقیلهای اسکاتلندی تنها° 270 دوران میکنند.
برای جلوگیری از واژگونی جرثقیل وزنههایی به تیرهای حایل و قید متصل میگردد و یا این قطعات به پایههای موقت بتونی پیچ میشوند. نیروی محرکه جرثقیل معمولاً توسط موتور الکتریکی تأمین میشود، اما از موتور دیزلی نیز میتوان استفاده کرد.
- جرثقیلهای تک برجی
اینها اصولاً نوعی جرثقیل اسکاتلندی هستند که در بالای یک برج کاملاً مهار شده سوار شدهاند. دکل این جرثقیل تا تکیهگاه محوری پایین برج ادامه دارد. ارتفاع این برج حداکثر 60 متر و طول کاری آن حدود 40 متر است و در شعاع نهایی خود حداکثر 2 تن بار برمیدارد.
برای آنکه استفاده از این جرثقیل اقتصادی باشد باید آن را در مرکز محوطه ساختمانی مستقر کرد تا حداکثر پوشش ایجاد شود.