آلاچیقها
در فضاهای سبز بزرگ اطاقکهایی که کاملاً با مصالح بنایی ساختمانی متفاوت میباشد ساخته میشود که نقش آنها نوعی سایبان و یا استراحتگاه موقتی برای عابرین است، به این اطاقکها آلاچیق میگویند.
معمولاً در ساختمان اینگونه اطاقکها، رعایت نکاتی از نظر چشمانداز و برخورداری از زیبائی منطقه ضروری است.
گاهی در میان یا کنار اینگونه آلاچیق ها حوضچههای کوچکی احداث میکنند یا در وسط آن از درختان پابلند که بتوانند در بالای آن چتری به منظورایجاد سایه و تنوع در یکنواختی ایجاد نماید، غرس میکنند.
در شمال ایران آلاچیقها بیشتر در باغهای میوه و مزارع به اشکال مختلف با مصالح ساختمانی متنوع از قبیل: چوب، بقایای ساقههای برنج و گندم هنوز مرسوم است.
چون آلاچیق نقش سرپناه را نیز دارد پایه های آن را تا ارتفاع حدود نیم متر با سنگ، آجر یا بتن بالا میآورند و بر روی آنها دیواره و طاق را بنا میکنند.