سنگدانه - تعاريف گروه سنگدانه | Definitions of Aggregate

سنگدانه‌ها

سنگدانه‌ها معمولاً 34 حجم بتن را تشکیل می‌دهند و بسیاری از ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی و مکانیکی بتن به سنگدانه‌ها بستگی دارد. سنگدانه‌ها بر خلاف آنچه که ابتدا تصور می‌شد مواد بی‌اثری نیستند و خواص فیزیکی، حرارتی و پاره‌ای اوقات شیمیایی آنها در عملکرد بتن تأثیر می گذارد.

سنگدانه‌های مصرفی در بتن ممکن است از منابع طبیعی مانند شن و ماسه موجود در طبیعت گرفته شوند و یا به طور مصنوعی به یکی از روش‌های زیر تولید شوند:

1- از خرد کردن سنگهای مادر بدست آیند.

2- از نفاله های کوره تولید شوند.

3- در اثر حرارت دادن و انبساط خاک رس، سنگ رسی و... تشکیل شوند.

سنگدانه‌ها باید سخت، تمیز، بادوام و عاری از پوسیدگی و فاقد لایه‌های ورم کننده یا منقبض شونده به هنگام مجاورت با هوا، مواد شیمیایی مضر برای بتن و آرماتورها، لایه‌های سست کلوخه‌های رسی و ذرات میکا باشند. سنگدانه‌های سست، ورقه ورقه، پهن و نازک یا دراز، ناپایدار در برابر هوازدگی و عوامل شیمیایی و واکنش‌زای قلیایی را نباید در بتن به مصرف رساند.

سنگدانه‌ها باید از سنگهای سیلیسی، سیلیکاتی یا آهکی سخت تشکیل شده باشند و فاقد ناخالصی‌های آلی، ذرات گرد و خاک و پوشش‌رسی باشند زیرا این مواد سبب جلوگیری از چسبندگی آنها به خمیر سیمان می‌شوند.

سنگدانه‌ها به انواع مختلف با وزن ویژه معمولی، سبک‌وزن و سنگین وزن، طبیعی و مصنوعی و ریز و درشت طبقه‌بندی می‌شوند. اولین و رایج‌ترین طبقه‌بندی سنگدانه‌ها بر اساس وزن آنها (سبکی و سنگینی) می‌باشد.